تاریخچه جامسوت
لباس بلند یک لباس باریک و یک پارچه است که دست ها و پاها را می پوشاند. این لباس در ابتدا در سال 1919 به عنوان یک لباس کاربردی برای چتربازی ها ساخته شد تا بله ، از هواپیما به داخل بپرند. لباس مردانه دیگ بخار که توسط مردانی که مشعل های آتش زغال سنگ را نگهداری می کردند ، پوشیده شده بود ، برای اولین بار توسط کارگران زن مهمات در طول جنگ جهانی دوم به تصویب رسید ، زمانی که یک لباس متناسب با پاهای شکوفه دار برای تناسب بهتر بدن زنان طراحی شد. Dungarees توسط Levi Strauss و Jacob Davis در دهه 1890 اختراع شد.
به احتمال زیاد به دلیل برش باریک تر ، لباس مجلسی اولین لباس از سه لباس کار بود که طرفداران مد روز را به دست آورد.
در دهه 1930 ، السا اسکیاپارلی ، طراح لباس ، شروع به ایجاد لباس های بلند برای زنان زیبا کرد. درباره یک تکه های او بسیار صحبت شد ، اما احتمالاً فقط عده معدودی از آنها استفاده کردند. سبک های ورزشی توسط ورا ماکسول طراح آمریکایی در اواسط دهه 1940 ممکن است به خیابان راه پیدا کرده باشد ، اما هنوز هم یک مورد جدید محسوب می شود. در حالی که لباس های بلند که در طول جنگ جهانی دوم توسط زنان پوشیده می شد ، عمدتاً منفعت طلبانه بود - روزی ریورتر نمونه آن بود - در دهه 1950 ، برخی از طراحان آمریکایی مانند بانی کشین در حال آزمایش لباس های شبانه بودند. اما یک دهه دیگر طول کشید تا این مد واقعاً برای لباس روز و شب محبوب شود.
لباس کامل اولین حضور خود را در Vogue در سپتامبر 1964 انجام داد. عکاسی توسط ایروینگ پن ، یک تکه پیراهن پشمی قهوه ای توسط گای لاروش با کت پوست مهر و موم شد. این بیانیه مد جسورانه ای را بیان کرد و چند ماه بعد به یک روند تبدیل شد ، در ژانویه 1965 دو لباس بلند سبک "شات ماه" در پیراهن سفید به عنوان الگوهای Vogue ظاهر شد.
لباس بلند اولین بار در سپتامبر 1964 در ووگ ظاهر شد.
اواخر دهه 1960 و 1970 برای اوقات فراغت لباس سالهای بسیار خوبی بود. سبک های ورزشی برای روز ، و طرح های یک پارچه یا تزئین شده چرمی برای شب وجود داشت. تقریباً همه طراحان نسخه مخصوص خود را از لباس بلند داشتند ، از اسکار دو لا رنتا و کریستین دیور گرفته تا آندره کورژ و ایو سن لوران. لباس بلند هفتاد و دهه نود یک جنس بود و مورد پسند مردان و زنان لاغر بود. شر و الویس این سبک را به عنوان بخشی از شخصیت های صحنه خود برگزیدند و استودیو 54 که به طور منظم رقص می زدند ، در طراحی های شیک Halston’s disco را رقصیدند.
تا سال 1980 ، لباس عمومی به قدری محبوب شد که طراح آمریکایی ، جفری بین ، آن را "لباس مجلسی قرن بعدی" اعلام کرد. اما ممکن است این سبک به اشباع رسیده باشد زیرا از اوایل سال 2000 از پس علاقه خارج می شد. سپس در سال 2002 ، نیکلاس گسکوئر ، که در آن زمان در بالنسیاگا بود ، شروع به آزمایش پارچه ها و الگوها کرد ، و یک لباس بلند به روز را به پایین باند فرستاد. و بدین ترتیب سبک دوباره راه اندازی شد. آسان پوشیدن ، همه کاره و کمی سرحال ، لباس راحتی به یک لباس اصلی مدرن تبدیل شده است.
