تاریخچه ترنچ کت
با ما همراه باشید با تاریخچه این پالتوی جذاب وبرندهای پیشتاز در وارد کردن آن به مد
افسانه کت ترنچ این است که آن را سربازان در سنگرهای گل آلود جنگ جهانی اول می پوشیدند و به این لباس نام و جذابیت ناهمواری می بخشند. در حقیقت ، این کت از کتهای ضد آب ایجاد شده توسط شیمی دان و مخترع اسکاتلندی چارلز مکینتاش و مخترع انگلیسی توماس هنکوک (بنیانگذار صنعت لاستیک انگلیس) در اوایل دهه 1820 تکامل یافت. و کسانی که آن را در طول جنگ می پوشیدند در درجه اول از درجه افسران و بالاتر بودند ، که خود سنگر را به عنوان بخشی از لباس خود – نشانگر تمایز اجتماعی و طبقاتی ، حتی در ارتش ، خریداری می کردند.
اما ، به آغاز نسبت کت ترنچ در دهه 1820 بازگردیم. لباس دفع کننده باران Macintosh و Hancock ، “ماک” ، از پنبه لاستیکی ساخته شده بود و به عنوان لباس بیرونی برای مرد خوش پوش که روزهای او شامل سوارکاری ، تیراندازی ، ماهیگیری ، فعالیت های بیرونی و خدمات نظامی بود ، در نظر گرفته شد. با تکامل فناوری ، پوشش لاستیکی تنفس ، عرق کمتری می یابد و در دفع آب بهتر عمل می کند. در سال 1853 ، یک خیاط نجیب زاده میفیر به نام جان امری کت بارانی بهتری تولید کرد که آن را تحت نام شرکت خود Aquascutum (، به معنی “آب” و “سپر”) تولید کرد. توماس باربری ، یک پارچه بان جوان از همپشایر در سال 1856 با تأسیس شرکت معروف خود این کار را دنبال کرد. پارچه “گاباردین” Burberry ، که در سال 1879 اختراع شد ، با محافظت در برابر رشته های جداگانه الیاف پنبه و الیاف ، بیشترین تنفس را داشت و محبوبیت زیادی در بین کاوشگران ، هواپیماسازان و سایر آقایان ماجراجو داشت.
Aquascutum و Burberry اعتبار خود را به دلیل “اختراع” کت ترنچ WWI می دانند ، اما واقعیت این است که این دو شرکت به محبوبیت یک نوع کت موجود ، کمک کرده و آن را برای استفاده نظامی استفاده کردند. در حالی که کت ترنچ خود را پوشیده بودند ، تصویر یک افسر طبقه بالا و جسور ، که با شجاعت به تلاش جنگ کمک می کرد ، کمک کرد تامد این سبک را تقویت کند. مانتوهای باربری و ترانچ Aquascutum گران بودند ، فقط برای افراد مرفه کار مقرون به صرفه بودند ، اما نسخه کمتری از آنها توسط خرده فروشان دیگر به بازار عرضه شد – مانند امروز. سربازان و غیرنظامیان خارجی در طول جنگ پوشیدن کت را شروع کردند و از جنبه میهن دوستانه سبک استفاده کردند.
این ترنچ WWI (این اصطلاح برای اولین بار در یک مجله خیاطی در سال 1916 به چاپ رسید) دارای دو تکه رویی بود ، متناسب با کمر و تا لبه زیر زانو تمام می شد. کمربند مجهز به حلقه های D برای اتصالات لوازم جانبی بود. پشت تکه دارکت اجازه می دهد تا آب روان شود، در حالی که برجستگی در شانه تهویه هوا را فراهم می کند. جیب ها بزرگ بود ، می توان دکمه های سر آن را محکم کرد و دکمه های گردن به محافظت از فرد در برابر گازهای سمی کمک می کند. برخی از مانتوها دارای آستر گرم و متحرک بودند که در صورت لزوم می توان از آنها به عنوان ملافه استفاده کرد. پالتوها روی شانه ها نشان دهنده رتبه دارنده آن است. در طول جنگ ، کت به صورت خاکی صادر شد تا بهترین استتار را ارائه دهد.
اگرچه این لباس در طول جنگ جهانی دوم دوباره توسط افسران پوشیده شد ، اما کت و شلوار آشکارترین سودگرایی نظامی خود را در دهه 1940 آغاز کرد ، زیرا عاشقانه شدن آن توسط هالیوود آغاز شد. هالیوود با جایگزینی تصویر افسر با تصویر روزنامه نگار تندرو ، گانگستر مهربان ، کارآگاه محافظت شده ، جاسوسی ماهرو زن فریبنده، مانتو را وارد یک کمد لباس شیک تر کرد.
در برخی از نمادین ترین صحنه های تاریخ فیلم – همفری بوگارت در کازابلانکا ، آدری هپبورن در صبحانه در تیفانی ، مارلین دیتریش در یک امر خارجی ، مریل استریپ در کرامر در مقابل کرامر – ترنچ کت نشان دهنده مردان بی باک و زنان باهوش بود.
امروزه ترنچ کت توسط طراحانی مانند مارتین مارگیلا ، ری کاواکوبو و ژان پل گوتیه مورد بازدید مجدد قرار گرفته است و هنوز هم امضای ماندگار برای مبتکر آن ، باربری است.
ترنچ کت در سبک های مختلف ، ترکیب رنگ ، قد و با بسیاری از جزئیات اصلی آن یا بدون آن موجود است ، ممکن است مفهوم نظامی کاربردی خود را از دست داده باشد ، اما هنوز هم آن حافظه پنهان کلاسیک را حفظ می کند.
